سخنان شورانگیز حضرت زینب کبری (س) در کوفه

منتشر شده در یکشنبه, 26 آبان 1392 09:03

نوشته شده توسط کارگروه فرهنگی

بازدید: 1855

امید که هرگز اشکهایتان نخشکد و ناله و فریادتان آرام نگیرد، توصیف شما مانند آن زن بی خردی است که رشته های خود را محکم می ابد و دوباره باز و پنبه می کند، شما اینان را بازیچه قرار دادید و به کفر برگشتید.
ادامه را در ادامه مطلب بخوانید

بشیر بن خزیم اسدی می گوید: در آن روز، من زینب، دختر علی علیه السّلام را مشاهده کردم که سخنورتر و دانشورتر از او هرگز ندیده بودم؛ چنان پرشور و رسا سخن می گفت که گویی زبان رسای پدرش امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السّلام در کامش بود، او با اشاره دست، مردم را به سکوت فراخواند و نفس ها را در سینه حبس کرد و زنگ های آویخته بر گردن شتران را از صدا انداخت و سپس چنین گفت:

«سپاس و ستایش از آن خداست و درود خدا بر جدم محمّد صلّی الله علیه و آله و سلّم و خاندان پاک و برگزیده او باد، اما بعد: هان ای مردم کوفه، هان ای مردم نیرنگ باز و پیمان شکن! آیا بر ما گریه می کنید؟

امید که هرگز اشکهایتان نخشکد و ناله و فریادتان آرام نگیرد، توصیف شما مانند آن زن بی خردی است که رشته های خود را محکم می ابد و دوباره باز و پنبه می کند، شما اینان را بازیچه قرار دادید و به کفر برگشتید.

آیا اینک به خاطر اینکه ما را کشتید برایمان گریه و شیون می کنید؟ آری، به خدای سوگند، شما به گریه کردن سزاوارید، پس بسیار گریه کنید و کمتر بخندید، چرا که تاریختان را چنان با عار و ننگ آلوده و رسوا کرده اید که هرگز نمی توانید آن را بشویید و پاک کنید.

چگونه می توانید خود را از ننگ و عار کشتن نور دیده آخرین پیامبر، گنجینه رسالت، سالار جوانان بهشت و پناهگاه نیکان و خوبانتان و پشتیبان و فریادرستان، در آن هنگام که بلا بر شما فرود می آید، و محور راستی و برهان  و نیک بختی و جایگاه بلند آگاه کننده دین و آیین پاک نمایید؟

آگاه باشید که کردار بسیار بدی را برای سرای دیگرتان از پیش فرستادید، پس مرگ بر شما و هلاکت شوید و گرفتار خشم خدا شوید؛ تلاش و کوشش شما بی ثمر ماند و دستهایتان بریده و از سعادت و نجات کوتاه و کارتان زیانبار گردد مرگ و نابودی بر شما باد و گرفتار خشم خداوند گردید و در عذاب سهمگین دوزخ برای همیشه ماندگار شوید.

هان ای مردم کوفه! آیا می دانید چه جگری از پیامبر خدا پاره کردید؟! و چه خونی از او ریختید؟ آیا می دانید چه دخت سرافرازی از پیامبر را از حرمش بیرون بردید و حرمت او را شکستید؟ به درستی که جنایتی سهمگین و هولناک مرتکب شدید و به کاری ناروا و شرم آور روی آوردید، به کاری شگفت آور به گسترش زمین و آسمان. آیا برای شما شگفت آور است اگر آسمان خون ببارد؟! آنچه را که در آخرت بر سرتان بیاید دردناک تر و رسوایی آن بیشتر است، و یاری کننده ای برای شما نخواهد بود. بر مهلت و فرصتی که به شما داده اند دل خوش و شادمان مباشید، کیفر خداوند در راه است. به درستی که خداوند در کمینگاه گناهکاران است.»

راوی می گوید: به خدا سوگند من در آن روز مردم را آن چنان سرگردان و گریان می دیم که از حیرت انگشت به دندان گرفته و دستها را بر دهان گذاشته بودند. در نزدیکی خود پیرمردی را ایستاده و گریان دیدم که محاسن او از شدت گریه تر شده بود و چنین می گفت:

پدرم و مادرم فدایتان باد، پیرانتان بهترین پیران و جوانانتان بهترین جوانان و بانوانتان بهترین زنان و نسل شما بهترین و پاک ترین نسلهایند که نه ذلت می پذیرد و نه شکست.

منبع: سایت مداحان قم > مقتل امام حسین علیه السّلام، ص۱۰۵-۱۰۷.

اضافه کردن نظر