ولادت - شعر « مطلح عالم »

« مطلح عالم»

گل نرگس شكوفا شد به روز نيمة شعبان

بهار عشق  پيدا شد  به روز نيمـة شعبان

 به پا بزم تولا شد به روز نيمـة شعبان 

         دل عشاق شيدا شد به روز نيمة شعبان          

صفاي ديگري دارد كران تا بيكران امشب

شميم عاشقي آيد ز مُلك جمكران امشب

شكـوه عيـد مهـدي را  نـدارد هيـچ ايامـي

به دست هر مَلك باشد ز شَهد عشق او جامي

خوشا صاحبدلي كَز او بگيرد لحظه اي كامي

         به شوق بوسه بر پايش  ندارد سـينـه آرامـي          

شود آيا كه مهـمانش شبي دلهاي ما گردد

و آمـال دل عاشـق  به وصل او روا گردد

جـمـال  دلــرباي  او بـود آئـينة ايزد

شميم خاك پاي او ، شميم جَنت سرمد

      تمام خُـلق  و خوي  او بود چون جَدّ او احـمد   

     چه مي شد يك تبسّم گر به روي جمع ما مي زد          

كه لبخندش كند از ما هزاران درد را درمان

بُود  او  مصـلحِ  عالم ، طبيب عالم امـكان

بُود نـور جـمال او عيـان در هر كـجا  امـّا

كجا پيدا شود چشمي كه بر رويش شود بينا

  بخواهيم از خـدا اينك به حق حضرت زهرا   

     كه از لطفش كند نائِل به فيض وصل او ما را   

رسان يا رَب فـرج بر او، كه عالـم را كند تزئين

به صوت دلنشين اينك بگو همچون « امين » آمين

شاعر : حاج غلامرضا فلاح (امین)