آشنایی با مداح اهل بیت ع - عباس حیدرزاده

منتشر شده در سه شنبه, 04 تیر 1392 22:05

نوشته شده توسط امیرحسین فلاح

بازدید: 8305

بسم الله الرحمن الرحیم

اینجانب عباس حیدرزاده متولد 1/06/1345 در شهر مقدس قم در خانواده ای مذهبی به دنیا آمدم. دورۀ ابتدایی را در دبستان محمدیه تکیه یزدی های بازار و دورۀ راهنمائی را در مدرسه رضائیه جنب مدرسه علمیه حجتیّه و یک سال آن را در مدرسه امیرکبیر خیابان 19 دی گذراندم.

دورۀ راهنمائی همزمان با شروع انقلاب اسلامی بود. دورۀ متوسطه را در دبیرستان دین و دانش که مؤسس آن شهید دکتر بهشتی بود، در رشته علوم تجربی آغاز کردم.این دوران در بهبوهۀ جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود. با شهادت تعدادی از دوستانم و نیز شهادت پسر عمویم شهید محمد تقی حیدرزاده عرصه را برای نشستنم در کلاس درس تنگ کرده بود، بیقراری برای رسیدن به یاران شهید و پیوستن به مدافعان حریم اسلام حقیر را بر آن داشت تا به عضویت سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی در بیایم.در تاریخ 30/05/1362 به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمدم.

از آنجا که خانوادۀ ما از جدّ مرحوم ملاحیدر که روضه خوان بود تا مرحوم پدرم که دلدادة اهلبیت(علیهم السلام) بود،اهل نماز شب و زیارت عاشورایش ترک نمی شد و آرزو داشت من مداح اهلبیت (علیهم السلام) بشوم همه از محبین خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) بودند. از این رو هر هفته شب های جمعه در منزل ما مجلس روضه برقرار بود.

 پدر بزرگ مادری ما مرحوم حاج باقر صادقی از میاندارهای مجالس سینه زنی بود. مرحومِ مادر ما همراه لالائی هنگام خواب بالا سر ما روضه امام حسین علیه السلام می خواند.

بر این اساس خدای متعال عنایت کرد از سنین کودکی قریحه و ذوق مداحی در وجود ما متبلور شد. در همان کودکی با بچه های محل هیأتی داشتیم که من در آن هیأت می خواندم، در مدرسه سر صف دعا می خواندم، در مسجد محل تکبیر می گفتم.« البته ناگفته نماند برادر بزرگ ما مرحوم حاج غلامحسین از مداحان بسیار خوب بود و صدای خیلی خوبی داشت.»

به هر حال دعای پدر و مادر و تشویق آن ها موجب شد خداوند متعال این توفیق بزرگ را نصیب بنده نماید.

نقطه شروع مداحی بنده به صورت رسمی از سال 1361 بود. این آغاز  همراه بود با تأسیس جلسه مداحی به مدیریت حاج میرزا محمود مولوی برادرِ مرحوماستاد حاج ملا حسین مولوی بود. تأسیس این جلسه محلی با پیگیری بنده و عدّه ای از دوستان بود.

این جلسه مداحی برای من برکات زیادی داشت. از جمله اینکه هر هفته ملزم بودم یک قصیده یا غزل برای ارائه در جلسه حفظ کنم. اکنون که حدود سی سال  می گذرد از اشعاری که آن موقع حفظ کردم به عنوان یک سرمایه از آن استفاده می کنم. نکته دیگری که قابل توجه است در این جلسه  نقاط ضعف و ایرادها توسط استاد گفته می شد، نقاط قوّت مورد تشویق قرار می گرفت؛ مهم تر اینکه کسب مهارت ها و تجربیات در این جلسه کمک می کرد  مسلط تر و محکم تر دراین عرصه قدم بردارم.

در جلسه ای دیگر که در قالب یک مجلس روضه بود، مدیریت آن با مرحوم استاد حاج ملا حسین مولوی رضوان الله علیه بود. این جلسه هر روز عصر ها در محلۀ ما به طور سیّار تشکیل می شد، من توفیق داشتم بیشتر روزها در این مجلس شرکت می کردم و از محضر استاد بهره می بردم. این مجلس در پیشرفت مداحی من خیلی مؤثر بود.

در این دوران سعی می کردم در بیشتر جلسات مداحی و مجالسی که اساتید اجرای برنامه داشتند حضور پیدا کنم و  از مهارت ها و تجربیات آنان  بهره مند شوم.

پس از ترک تحصیلی که در سال 62 13 برای عضویت در سپاه داشتم، در سال 1370 شروع به تحصیل کردم و در سال 1373 دیپلم گرفتم، در سال 1374 در دانشگاه تهران(پردیس قم)  رشته زبان و ادبیات عرب قبول شدم و در سال 1377 با مدرک کارشناسی زبان و ادبیات عرب فارق التحصیل شدم. پس یک وقفه ده ساله درسال 1387 در مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی قم مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم قرآن و حدیث قبول شدم و به لطف خدای متعال در سال 1389 با مدرک کارشناسی ارشد فارق التحصیل شدم.

خدای متعال را شاکرم که نعمت عظمای مداحی اهلبیت(علیهم السلام) را نصیبم کرد، و از ذوات مقدس اهلبیت(علیهم السلام) می خواهم که قصور فراوان حقیر را به کرم و بزرگواری خودشان عفو نمایند.

والله غفور رحیم

اضافه کردن نظر