شهادت - قرار جان که مرا بی قرار خود کردی

 مرثیه ای در رثای شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

قرار جان که مرا بی قرار خود کردی
نشانده ای به غم وسوگوار خود کردی


گل همیشه بهارم به فصل ماتم وغم
مرا زگریه چو ابر بهار خود کردی

به لحظه لحظة هجران توقسم که مرا
چوچشم پنجره چشم انتظار خود کردی

به زیر خاک مکان کردی ومرا ازغم
زپا فکندی وشمع مزار خود کردی

همیشه صحبت ایثار توست روی لبم
تمام عمر مرا شرمسار خود کردی

هنوز ازجگرم بوی داغ می آید
چولاله تا که مرا داغدار خود کردی

تو باغبان امیدی وبیت الحزان را
زاشک حسرت وغم لاله زار خود کردی

فرشتگان خدا شاهدند اشکت را
چراغ روشن شب های تار خود کردی

درآتش غم ما سینة «وفایی» سوخت
ببین چه با -دل ما از شرار خود کردی

 

شاعر: سید هاشم وفایی