- منتشر شده در شنبه, 28 آذر 1388 17:17
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
بخشی از آئین عزاداری در خوی
در شهر خوی چند روز مانده به ماه محرم ، جوانان از هنگام غروب در حالی که صفی تشکیل داده و دست همدیگر را گرفته اند در کوچه ها راه می افتند و شعارهایی را مانند (شاه حسین ، وا حسین ، علی (ع) ، امام حسن و حسین (ع) یزیدیون آت گلدی قاتلی خلات گلدی ، بوآیدا زینب آغلار ، کلثوما قره باغلار و ...) سر می دهند. این مراثی دو قسمت هستند :قسمت اول را فردی به نام (دسته باشی) یعنی رئیس دسته بلند می گوید
و قسمت دوم را بقیه افراد با صدای بلند جواب می دهند. این دسته ها که به نام (دسته شاحسنی) معروفند ، ار طبل و شیپور و علم و کتل استفاده می کنند و هرچه به عاشورا نزدیک می شود پرجمعیت تر و با شورتر می شوند و بعد از شب عاشورا به نشانه اینکه یاران امام حسین (ع) شهید گشته و دیگر سپاهی نمانده تعطیل می شود. در روز تاسوعا هیأتهای سینه زن و زنجیر زن از صبح تا غروب در خیابانها به عزاداری می پردازند و روز عاشورا هم از صبح زود برای عزاداری به مساجد می روند و در آنجا افراد عزادار هر محله با نظم خاصی از مسجد خود حرکت کرده ، زنجیر زنها در جلو ، سینه زنها در عقب و زنان و اطفال در پی آنها ، به طرف مقبره سید یعقوب در مرکز شهر حرکت می کنند. زنان گهوازه ای را به نشانه گهواره حضرت علی اصغر (ع) درست کرده ، پارچه های نفیس بر آن می اندازند و روی دوش خود حمل می کنند. همچنین در یک سینی ، شمعهایی روشن کرده و جوانه های گندم را که مقداری سبز شده ، وسط سینی در بشقاب قرار می دهند. مردم در دهه اول محرم و سه روز بعد از عاشورا هر کدام به میزان استطاعت خود ، نهار ، شام ، صبحانه ، شربت ، تافتون و شیر ، بین عزاداران احسان می دهند و در روز عاشورا قربانی ، جلو دسته عزاداران ذبح می کنند و مریضها را در میان صف عزاداران قرار می دهند.تا عزاداران برای شفای آنها دعا کنند. زنان نیز روسری یا چادری را برای نیتی زیر پای عزاداران پهن می کنند. تا عزاداران از روی آن رد شوند و متبرک شود. بطور خلاصه مردم برای محرم و عاشورا ارزش خاصی قائلند و حرارت و شور زاید الوصفی در قلب مردم نسبت به حماسه حسینی وجود دارد. لذا از بذل جان و مال در باشکوهتر شدن مراسم عزاداری سالار شهیدان دریغ ندارند و کودک و جوان و پیر در آن شرکت می کنند.
کپي برداري تنها با ذکر منبع مجاز است .{ منبع : سایت مداحان دات آی آر}