امام هفتم
کسی که بوسه زند عرش آستانش را
قضا به گوشۀ زندان دهد مکانش را
کسی که روح الامین است طایر حرمش
هجوم حادثه بر هم زد آشیانش را
به حبس و بند و شهادت اگر چه راضی شد
به جان خرید بلاهای شیعیانش را
قسم به سجدۀ طولانی اش زشب تا صبح
به سود حلقۀ زنجیر استخوانش را
چو از مدینۀ پیغمبرش جدا کردند
بهم زدند دریغا که خانمانش را
زحیله بازی ،هارون دون نجاتش داد
شرر ز هر جفایی که سوخت جانش را
امانِ خلق جهان بود و سندی شاهک
بریده بود ز بیداد خود امانش را
بجز عبای فتاده به خاک در زندان
نبینی آنکه بجویی اگر نشانش را
شاعر : حاج سید رضا مؤید
--------
توجه ! به علت تایپ اشعار امکان هر گونه غلط تایپی در متن اشعار وجود دارد