مثنوی جدید وداع با ماه مبارک رمضان

منتشر شده در یکشنبه, 05 مرداد 1393 22:23

نوشته شده توسط کارگروه فرهنگی

بازدید: 2544

«ماهِ خدا»

رمضان ، ماهِ صفا ، ماهِ خدا
ماهِ یک رنگی و جان بخشِ دعا

بارِ خود ، بستی و گلبانگِ رَحیل
می رسد ، از تو به آوایِ جمیل

تازه عادت به تو کردیم ، چرا؟
نورِ خود ، می بری از محفل ما

شب و روزت ، به حَلاوت بُگذشت
سوره هایت ، به تلاوت بُگذشت

لحظه هایت ، همه آکنده به عشق
بنده هایت ، همگی زنده به عشق

عشقِ مولایِ دو عالم ، حیدر
شور بخشیده به دل ها ، یکسر

نیمه ات شد زِ تجلی روشن
از گلِ روی حسن ، شد احسن

هر شب و نیمه شبت ، غرقِ دعا
لحظه های سَحَرت ، روح افزا

وقتِ افطار ، چه زیبا می شد
ربّنا ، زمزمۀ ما می شد

جمعۀ آخرِ تو ، روز حضور
بود بر خلقِ مسلمان ، پُر شور

روزِ قدس و سخن از حملۀ گرگ
بر فلسطینِ مسلمانِ سِتُرگ

می روی ، قدر تو را می دانیم
هم نوا ، ما همگی می خوانیم

رمضان ، یادِ تو جاوید بُود
ارمغانت به همه ، عید بُود

از «امینِ» شب و روزت بپذیر
گرچه وصفَت نتواند تفسیر

***
اثر : استاد فلاح (امین)