توحیدی - دریغا کز گنه پروا نکردم

منتشر شده در سه شنبه, 03 شهریور 1388 13:52

نوشته شده توسط امیرحسین فلاح

بازدید: 4398

دریغا کز گنه پروا نکردم

پرم دادی ولی پر، وا نکردم

تو از بی شرمی من شرم کردی

من از شرم تو هم پروا نکردم

چنان غافل شدم از تو که یک عمر

تو را گم کردم و پیدا نکردم

قدم از کثرت پیری دو تا شد

به یکتاییت قامت تا نکردم

کی‌ام من؟ قطره‌ای ناچیز، افسوس

که خود را وصل بر دریا نکردم

دریغا روزها بگذشت و شب رفت

که من اندیشه از فردا نکردم

به من نزدیک‌تر بودی تو از من

چرا من دوری از دنیا نکردم؟

به مولا، آنچه شد با من، از آن بود

که خود را بندۀ مولا نکردم

مسیحا در کنارم بود و افسوس

دلم را با دمش احیا نکردم

منم «میثم» ولی افسوس، داری